Φτιάχνοντας χάρτινες σαΐτες

Κάθε πέρσυ και καλύτερα συνηθίζεται. Έχουν υποθεί πολλά τελικά για τις αλλαγές στην Αθήνα, κυρίως από την νεώτερη προ-Ολυμπιακή εποχή, μέχρι και σήμερα, χονδρικά μια δεκαετία. Οι αλλαγές στην ζωή μας και, φυσικά, τα έργα υποδομής και "ανάπτυξης". Μια από αυτές είναι και ο Διεθνής Αερολιμένας Ελ. Βενιζέλος, η δημιουργία του οποίου έθεσε το διπλανό (εικόνα) εκτός λειτουργίας.
Από το 1938 μέχρι τον Μάρτιο του 2001, αυτό το μελλοντικό "Μητροπολιτικό πάρκο" (Το μεγαλύτερο της Ευρώπης, Κ. Σημίτης - 2001) ή καζίνο-κέντρο διασκέδασης απο ότι φαίνεται, λειτουργούσε ως πύλη της Ελληνικής πρωτεύουσας. Πλεόν αποτελεί μια έκταση 5.300 στρεμμάτων, που εδώ και εννέα χρόνια περιμένουν να "αξιοποιηθούν" για το κοινό καλό. Ο κρατικός αυτός αερολιμένας (σε σχέση με τον ιδιωτικό των Σπάτων) τείνει να θυμίζει σε πολλούς την εικόνας μιας άλλης Αθήνας, δημιουργώντας αισθήματα νοσταλγίας αντίστοιχα με αυτά που προκαλούν οι φωτογραφίες πρωτεύουσας με τα νεοκλασσικά κτήρια. Γενέες που μεγάλωσαν με τον καθημερινό θόρυβο από τα αεροσκάφη, ενώ αυτά ξύριζαν τις πολυκατοικίες στις περιοχές του Ελληνικού, του Καλαμακίου -aka Άλιμος, της Γλυφάδας κ.α (ναι, τίθονται σημαντικά θέματα ασφάλειας), και το εννοώ το καθημερινά γιατί το εν λόγω αεροδρόμιο έκλεισε ελάχιστες φορές λόγω καιρικών συνθηκών.

Τι ήθελα να πω όμως...; Ήθελα να μιλήσω για την πόλη μου.
Ας πάμε τώρα λίγο στην Αθήνα του 2009. Σήμερα ενδεχομένως πιο έντονα από το 1985 την πόλη δεν την ορίζει ο σχεδιασμός της. Ταυτόχρονα όμως σήμερα την πολεοδομική οργάνωση ποιος την κάνει; Η Αττική Οδός. Η "Άκτωρ". Την Αττική Οδό ποιος τη χρηματοδοτεί; Εμείς που μετακινούμαστε. Είναι ένας απίθανος κύκλος, αν δούμε σε μια στιγμή πώς χωροθετούνται αυτές οι μεγάλες επενδύσεις και πώς αυτές τα επόμενα χρόνια θα διαμορφωθούν, τα χιλιάδες στρέμματα στο αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" που έχουν τελείως αλλάξει τη δομή της πόλης.¹
Και όντως έχει γίνει αυτό, φτάνει μια βόλτα απο τα Μεσόγεια πειστεί κανείς ότι κάπου σχεδιασμός δεν λειτούργησε. Υπήρξε μια ανεξέλεκτη πληθυσμιακή αύξηση στην περιοχή, κτίρια βαμένα σομόν ξεφύτρωσαν στην Παλλήνη, στο Πικέρμι, στην Παιανία κ.ο.κ επιβεβαιώνοντας ότι η Αθήνα εξαπλώνεται σαν λάδι που χύνεται. Ουσιαστικά, έχουμε στο καινούργιο και στο παλιό αεροδρόμιο δυο προβληματικές καταστάσεις που επηρεάζουν τον αστικό και ημι-αστικό χώρο γύρω τους. Σκοπός μου δεν είναι να αναλύσω αυτά τα προβλήματα, ούτε να προτείνω λύσεις. Αλλά είναι γεγονός ότι το Ελ. Βενιζέλος το πληρώσαμε και συνεχίζουμε να το πληρώνουμε ακριβά, αφού τα μισθώματα και τα τέλη για την στάθμευση των αεροσκαφών είναι πολύ υψηλά έχοντας ως συνέπεια την απουσία εταιριών με φθηνά εισητήρια και προσωπικά πιστεύω ότι αυτό επηρεάζει σημαντικά τον δείκτη ευτυχίας πολλών απο εμάς.

Zoom in as pleased!

View Larger Map

Εάν θέλεις να επιλέξεις τον σύντομο δρόμο για το αεροδρόμιο (χωρίς λακούβες) πρέπει να πληρώσεις. Εαν θέλεις καροτσάκι για την βαλίτσα σου πρέπει να πληρώσεις. Εάν θέλεις να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου πρέπει να πληρώσεις. Μέχρι και τον καφέ σου θα πληρώσεις πιο ακριβά.
Μάλλον η νοσταλγία για την εποχή του Ελληνικού είναι η εποχή που δεν είχες παραπάνω έξοδα για τα προηγούμενα άσχετα που από την άλλη υποτίθεται οτι η ποιότητα των υπηρεσιών είναι καλύτερη πλέον. Αλλά με ποιό τίμημα; Είναι η χώρα όπου λες και ευχαριστώ (κοστίζει περίπου τρία ευρώ) για να οδηγήσεις σαν άνθρωπος. Και από την άλλη υπάρχουν αυτά τα στρέμματα στα Νότια τα οποία θα γίνουν ένα κέντρο διασκέδασης/ψυχαγωγίας, τζόγου, "επένδυσης"... Πάλι εκτοπίζομαι από την πόλη μου και έχω αυτή την αίσθηση, οτι δεν γίνεται τίποτα προς όφελος του κοινού. Ας τους ενημερώσει κάποιος ότι δεν διασκεδάζουμε όλοι έτσι, ενώ το "Μητροπολιτικό Πάρκο" (σε όλη αυτή την έκταση) παρά τα αναπνευστικά προβλήματα των τεσσάρων-και εκατομμυρίων είναι waste of space αν αναλογιστεί κανείς οτι ελάχιστοι Έλληνες να στρώνουν τραπεζομάντηλο του pic nic! Γιατί απλά δεν έχουμε αυτή την συνήθεια, όπως και πολλές άλλες.

Η Ντόρα προτιμάει μικρό αεροδρόμιο. Και κάτι άλλο εκεί παραδίπλα! Δεν ξέρω τι.. και επέκταση στην θάλασσα όπως είχαν προτείνει και οι Ιάπωνες, δημιουργώντας άξονα λιμάνι-αεροδρόμιο. Στις περιοχές γύρω απο τον χώρο απελευθερώθηκε ο συντελεστής δόμησης, διότι θα ήταν καλό να αυξηθεί ο αριθμός πολυκατοικιών στο Λεκανοπέδιο (aic²). Για όσους δεν έχουν δεί το παρακάτω video, η εικόνα θυμίζει τα Ολυμπιακά μας ακίνητα.



Introduction γκρίνιας, όπως και ένα ποσοστό της καθημερινότητας σε αυτή την πόλη. Αγαπάς να την μισείς τελικά.


¹ "Τα ανοιχτά μέτωπα ή προς ένα νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο", www.avgi.gr (18/10/2009)
² avec intention comique