Tuesday, November 30, 2010

Η απάθεια

Η πρωτεύουσα. Σε πόλεις με πληθυσμό, ας πούμε άνω των 30.000 τείνει να λέμε ότι ο κάθε κάτοικος αδιαφορεί για το τι συμβαίνει γύρω του. Δεν θα πεί 'καλημέρα', δεν θα δώσει τα ψιλά στον άστεγο που 'κατοικεί' δυο τετράγωνα παραπέρα και θα αδιαφορήσει για το ποιός είναι τελικά αυτός στην γειτονιά που ψήνει ψάρι κάθε Σάββατο που έχει λαϊκή. 
Μας λένε απαθείς, εμάς στην μεγάλη πόλη που το μόνο που μας νοιάζει είναι αυτό που συμβαίνει μέσα στα ~70 τετραγωνικά μας, που κάνουμε τις "εξορμήσεις" μας κάποιο Σαββατοκύριακο από τα τείχη της πόλης για να νοιώσουμε αυτό το κάτι της επαρχείας, που στην τελική ο 1 στους 1.000 από εμάς θα μπορούσε να το κάνει για 365/365. Που είναι το κακό όμως στο να είσαι έτσι, και στην τελική πως να είσαι σε μια πόλη όπως η Αθήνα (θα έγραφα πληθυσμό, αλλά περιμένω την απογραφή) - πληθυσμιακά μιλώντας; Και στην τελική θα ήθελες εσύ ο κάθε ένας να ασχολείται με την ζωή σου, και αν τα πας καλά με αυτή; Γι'αυτό τον λόγο υπάρχουν και οι επιλογές άμα ήθελα θα ήμουν αλλού, γιατί τίποτα δεν σε κρατάει χωρίς θέληση. Αν σε κρατάει είσαι θύμα. 
Τις δεκαετίες του 1960-70 η Αθήνα παρουσίασε σημαντική μεταναστευτική εισροή από τις επαρχειακές περιοχές της χώρας. Αυτοί που ήρθαν ήταν οι παππούδες και οι γονείς μας, οπότε εαν θες να κατηγορήσεις κάποιον (εκτός του εαυτού σου) κατηγόρησε αυτούς. Αλλά γενικά μην κατηγορείς κάποιον. Εσένα καλύτερα.

απάθεια θηλυκό μόνο στον ενικό
  1. η απουσία πάθους, συναισθηματικής φόρτισης
  2. η απουσία αντίδρασης σε κρίσιμες περιστάσεις
Παίρνοντας το νούμερο ένα, ήθελα απλά να πω κάποια πράγματα για τα οποία δεν νιώθω δυσφορία και συναισθηματική φόρτιση. 
-Τα σκουπίδια που έχουν μείνει στους κάδους εδώ και μιαμιση βδομάδα
-Οι συγκεντρώσεις στο κέντρο
-Η βροχή (όποτε θυμάται τις συντεταγμένες της Αθήνας)
-Οι διακοπές ρεύματος
-Το κάπνισμα στα μαγαζιά
-Τα πάρτυ του γείτονα

Είναι αρκετά μονόπλευρο και υποκειμενικό το τι δέχεται ο καθένας ως κάτι για το οποίο μπορείς να νιώθεις απάθεια. Δηλαδή από τις συγκεντρώσεις στο κέντρο πολλοί δυσανασχετούν. Εν μέρη όμως, αυτό που πολλοί χαρακτηρίζουν ως 'υπερβολική δημοκρατία' στις μέρες μας θα πρέπει να είναι το αυτονόητο, και στην τελική τόσο που σε έχουν κοροϊδέψει το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να εκφραστείς έτσι. Και μην μου λέτε ότι 'υπάρχουν και άλλοι τρόποι έκφρασης' που δεν παρεμποδίζουν τους συνανθρώπους μας. Δεν υπάρχουν. Προσωπικά δεν θυμάμαι κάποια επανάσταση να ξεκίνησε 'ειρηνικά', δηλαδή απαριθμώντας αυτές από τον 19ο αιώνα και μετά, όλο και κάποιος θα δυσκολεύτηκε να πάει στη δουλειά του. Με τα έσοδα μείον τα έξοδα σε αυτή την χώρα δεν πιστεύω ότι η κλειστή Πανεπιστημίου θα έχει κάποια επιρροή στο υπόλοιπο του λογαριασμού μου. 
Δελτίο Κυκλοφορίας από την ΕΛ.ΑΣ



Καλύτερα να προνοείς απ'το να χαλιέσαι, και καλύτερα να αδιαφορείς απ'το να καταστρέφεις για άλλη μια φορά την μέρα σου. By the way, ένα μπράβο στους πωλητές ομπρελών για τις πετυχημένες μετεωρολογικές προβλέψεις!

Δεν νιώθεις σαν σκουπίδι μερικές φορές..;

Tuesday, November 16, 2010

HHS 1 - Υπέργεια διάβαση, υπόγεια διάθεση

Το πρώτο μας HHS είναι μια υπέργεια διάβαση που σου προκαλεί μια υπόγεια διάθεση.

Για να δεις την ακριβή τοποθεσία : 
Χωροχρονική Εξιστόρηση της Υπέργειας διάβασης


Και για να δεις τι περίπου βλέπουμε από εκεί πάνω :












Η έντονη κινητικότητα, η πυκνή δόμηση, τα πολλά χρώματα, αρώματα, πληθυσμοί διαφόρου είδους με κάνουν να αισθάνομαι ελεύθερο ον, ελεύθερο μέσα σε ένα χαοτικό χώρο. Τόσο μεγάλο, γρήγορο και θορυβώδες που κανείς δεν θα με παρατηρήσει. Δεν θα παρατηρήσει τις παρατηρήσεις μου, τα λάθη μου, τις επιλογές μου, που φαινομενικά μοιάζουν ατελείωτες.

Όσο πιο χαοτική η πόλη τόσο το καλύτερο.

Και όλα αυτά καταρρέουν, βγάζουν την μάσκα τους και αποκαλύπτουν την ωμή ματαιοδοξία που κρύβεται πίσω από αυτή… Αυτό γίνεται όταν συνειδητοποιείς πως είσαι μια κουκιδίτσα μέσα στον χάρτη. Και αυτό γίνεται επίσης όταν βρεις το HHS που σου αποδεικνύει πως είσαι ανήμπορος, μάταιος, και λίγο χαζούλης. Κοίτα πάνω από αυτήν την υπέργεια διάβαση πόσο γρήγορα φεύγουν όλα. Ότι και να κάνεις δεν μπορείς να τους αλλάξεις πορεία, ταχύτητα ή να τα σταματήσεις – είσαι πολύ μικρούλης.

Πως όλα μοιάζουν μικρά και ασήμαντα

Πως όλα φεύγουν τόσο γρήγορα

Ο ατελείωτος βασανιστικός χρόνος έχει φύγει, έχει περάσει

Με λαχτάρα, λαιμαργία, ουσία καμία κοιτώ τον θεμιτό στόχο

Τρέχω, τρέχω μα δεν προλαβαίνω, δεν μπορώ σου λέω

Δύο ρεύματα, το παρελθόν και το μέλλον μου γράφουν

Και εγώ τα κοιτώ ανήμπορος να μου γελούν…

Ουφ ! ! ! Πραγματικά η ταπεινότητα είναι τόσο ανακουφιστική ενίοτε..Κατέβα λίγο σου λέω και θα δεις… 

Monday, November 15, 2010

Εισαγωγικές σημειώσεις για τα HHS

Τα πολυαγαπημένα μας HHS ξεκινούν σιγά-σιγά και θα πρέπει να σας ενημερώσουμε για τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που επρόκειτο να έχουν –μάλλον, δεν το ορκίζομαι.. Είναι απλές εφαρμογές για να έχουν τα κείμενα αυτά ένα συνδετικό κρίκο, και να μας δίνουν γεωχαρά, εμάς τους χαζό γεωφιλόσοφους!!

1ονFlickr

Η πασίγνωστη σελίδα στην οποία μπορούμε να  μοιραζόμαστε και να γεωτοποθετούμε τις εικόνες των HHS - πολύ βολικό καθότι ο φωτογράφος της παρέας τραβάει αβέρτα και είναι αδύνατο να τις βάζουμε όλες στα κείμενα μας…

2ονGeocrowd

Η εφαρμογή αυτή μας επιτρέπει στην χωροχρονική εξιστόρηση της μοναδικής μας διαδρομής. Πού, με ποια σειρά ,πότε  και πως πραγματοποιήθηκε αυτή η εξερεύνηση του προκείμενου HHS;;;; Ενσωματώνοντας στο ταξίδι μας την χρονολογική σειρά των δρώμενων, εικόνες, κείμενο και βίντεο μπορεί να αποτελέσει για εσάς ένας αξιολύπητος οδηγός στην δική σας εξερεύνηση του συγκεκριμένου HHS!!! Χάο κουλ ιζ δατ ;;;;;;;;;;

Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να πατήσετε ένα Link  τύπου ‘Δείξε μου επιτέλους αυτή την χωροχρονική εξιστόρηση’, να συνδεθείτε με τον Google ή Facebook λογαριασμό σας στο Georowd και να περιηγηθείτε στις διαδρομές μας.

3ον : Χάρτης Ορατότητας

Επειδή έχω βαρεθεί να ακούω από τους διπλανούς μου : ‘Ποιος είναι αυτός ο δρόμος εκεί κάτω; Όχι ρε δεν είναι αυτός, είναι ο άλλος’ κτλ.. Ο χάρτης ορατότητας θα σου λύσει κάθε απορία για το τι βλέπεις από αυτό το ψηλό σημείο και θα είσαι πιο ήσυχος την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε μοιραία!

Λοιπόν, αυτά τα φοβερά έχουμε βαλθεί να κάνουμε και αν δεν εξελιχθούν καταστροφικά, θα περάσουμε πολύ ωραία!!!

Τα λέμε σύντομα,

Υ.Γ : Παρακαλούμε την Miss Dora να επέμβει κατά την βούληση της σε αυτό το κείμενο για τροποποιήσεις ή επιπρόσθετες ιδέες.