Είναι γνωστό πως σε όλες τις χώρες του κόσμου, αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες, σχεδόν το μισό ποσοστό του πληθυσμού κατοικεί στις πόλεις. Συγκεκριμένα, το 2010 το 49.4% = 3,494,607,000 αντιστοιχεί στον παγκόσμιο αστικό πληθυσμό (60 χρόνια νωρίτερα το ποσοστό αυτό ήταν 29.1 !!) ~United Nations Population Division~. Και αφού το μισό ποσοστό του πληθυσμού κατοικεί σε πόλεις τότε γιατί ο τίτλος είναι Επιστροφή στο Αστικό Περιβάλλον; Έχει να κάνει με τον τρόπο που απολαμβάνεις, χαίρεσαι και ζεις αυτό που σε περιβάλλει. Όπως είπε ένας ποδηλάτης courier ‘ Θέλω να νιώσω το πρόσωπο μου, το περιβάλλον μου, το κρύο του χειμώνα ακόμη και το καυσαέριο..’ Το Ρακούν καταλαβαίνει αυτήν την περίεργη διατύπωση..Εσύ;
Έλα μην τρομάζεις ένα μικρό κομματάκι της Αττικής είναι μόνο!
Η ιστορία είναι πολύ απλή. Οι άνθρωποι άρχιζαν να φεύγουν από τα χωριουδάκια τους προς την πόλη για μια σειρά από λόγους. Στην αρχή ήταν πολύ φαν η φάση αυτή, αλλά με τα χρόνια το σκηνικό άλλαξε. Παράγοντας είναι πως 23 ώρες της μέρας τις περνάμε εγκλεισμένοι σε τοίχους. Τουλάχιστον 9 ώρες ημερησίως σε ψηφιακά τετράγωνα (τηλεόραση, υπολογιστής). Στο 50% της επικοινωνίας μας απουσιάζουν βασικές αισθήσεις , άλλοτε της όρασης ή της αφής και άλλοτε της ακοής (τηλέφωνα, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και πάει λέγοντας). Πρακτικά απορώ πως μοιάζουμε ακόμη με τους προγόνους μας. Στην διαδικασία της εξέλιξης κάποια πράγματα διεγείρονται και κάποια άλλα κοιμούνται, είναι φυσιολογικό! Όμως ο άνθρωπος – ο έξυπνος επιθυμεί να ξυπνήσει τα κοιμισμένα εκείνα που αξίζει να βιώνει καθημερινά. Και τι κάνει για αυτό;
Πολλά πράγματα κάνει για αυτό. Καταρχάς Επιστρέφει στο Αστικό του Περιβάλλον. Γιατί δεν ζεις την πόλη σου όταν κοιμάσαι σε 4 τοίχους, δουλεύεις σε 4 τοίχους, μετακινείσαι σε 4 σιδερένιους τοίχους, και διασκεδάζεις και πάλι σε 4 τοίχους. Εκτός ότι ζεις σε μία αστική φυλακή, εκτός του ότι καταργείς το ρητό ‘Νους υγιής εν σώματι υγιεί’ , στην πραγματικότητα Σου αφαιρείς την πραγματική αντίληψη του χώρου σου και πραγματική αντίληψη της δυναμικής της κοινωνίας σου. Και τελικά σου αφαιρείς πραγματική και ουσιαστική απόλαυση της πόλης.
Για αυτό και υποσυνείδητα ο πληθυσμός τον παγκόσμιων μητροπόλεων και μεγαλουπόλεων την έχει δει λίγο εντός εκτός και επί τα αυτά, ζώντας ωστόσο στην πόλη του. Το αστικό ποδήλατο είναι μαστ, είναι ένας τρόπος και αυτός και φιλικός προς το περιβάλλον. Πλησιάζει και την Αθήνα , ετεροχρονισμένα πάντα. Οι ράνερς, αστικού και φυσικού περιβάλλοντος πληθαίνουν σημαντικά, στην καθημερινότητα τους φοράνε κουστούμια και μερικοί έχουν διευθυντικές θέσεις, αλλά περιμένουν να έρθει το ΣΚ για να γυμνάσουν και το σώμα τους επίσης. Σε άλλες πόλεις – πλην της Αθήνας- ο κόσμος περιμένει να μπει ο Μάης για να βάλουν το μαγιώ τους σε αστικά πάρκα. Ενώ εμείς στην Αθήνα, βάζουμε το μαγιώ μας σε παραλίες μέσα στην πόλη, όπου μπορούμε να απολαύσουμε τον ήλιο, την θάλασσα, να επιδείξουμε την σκληρή δουλειά του γυμναστηρίου, το σολάριουμ και να δείξουμε πως είμαστε και της δράσης παίζοντας με ένα ενοχλητικό κίτρινο μπαλάκι επί ώρες..!!! Επίσης μπορούμε να πιούμε φρέντο καπουτσίνο και να έχουμε ίντερνετ από την καφετέρια της παραλίας . Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια σου λέω!!! Κάνουμε και κάτι πολύ κουλ σε σχέση με άλλες πόλεις. Μη έχοντας λεφτά για 150 το μπουκάλι στα μπουζούκια, πλέον σπαταλάμε όσο ποτέ απείρων ώρες σε μια καφετέρια της οποίας εκμεταλλευόμαστε τις καρέκλες για 4ευρώ καφέ. Τουλάχιστον καθόμαστε έξω και αναπνέουμε καθαρό CO2αέρα. Το άλλο φοβερό αποτέλεσμα της κρίσης είναι συγκεντρώσεις σε πλατείες, το κάνουνε χρόνια σε άλλες πόλεις, Τώρα το κάνουμε και εμείς. Άλλωστε η μπύρα από το περίπτερο κοστίζει λιγότερο από τα 5-7ευρώ της καφετέριας και επίσης στην πλατεία δεν πιάνεται ο κώλος σου όπως στις καφετέριες.
Το Ρακούν έχει φυσικά και αυτό τους δικούς τους τρόπους για να επιστρέψει στο αστικό του περιβάλλον. Να βγει δηλαδή για λίγο από τους τοίχους της πόλης και να την κοιτάξει. Να την ζήσει μεν, αλλά λίγο πιο ανθρώπινα και λίγο πιο φυσικά. Θα σου αποκαλύψω τους τρόπους μου στο HHS4 για αυτό Stay Tuned!!
Φυσικά κάνουμε και πολλά ακόμα για να ξεφύγουμε από τον εγκλεισμό της αστικής φυλακής που τόσο μα τόσο μαζοχιστικά γουστάρουμε.. Κάτι σχετικό που βρήκα πολύ ενδιαφέρον είναι η εταιρία BondEX – Bicycle Messenger Service - Υπηρεσίες Ταχυμεταφορών με Αστικούς Ποδηλάτες , ναι ταχυδρόμοι με ποδήλατα όπως τα παλιά καλά χρόνια. Είδα μία συνέντευξή τους στην τιβί και δήλωναν πως ήταν πιο γρήγοροι από τα συμβατά μέσα και αρκετά οικονομικοί. Η ιδέα αυτή ξεκίνησε από έναν έλληνα στην Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του 70. Μην σου κάνει εντύπωση πως μπορεί η BondEX είναι πιο γρήγορη από την ACS Courier γιατί με την κίνηση του κέντρου τις εργάσιμες ώρες είναι λογικό πως ο ποδηλάτης πάει πιο γρήγορα και από μηχανάκι. Επίσης είναι θέμα διαχείρισης στόλου και ζήτησης των μεγάλων εταιριών. Πάντως το θέμα μας είναι άλλο. Πως κάτι τυπάκια με σαφή οικολογική συνείδηση έστησαν μια πολύ έξυπνη πράσινη εταιρία στην Αθήνα. Αφενός έχουν βρει έναν κερδοφόρο τρόπο να επιστρέψουν στο αστικό τους περιβάλλον, σε σχέση με τους συμβατούς τρόπους που ανάφερα πιο πάνω. Αφετέρου, μέσω της εργασίας τους εκφράζουν την οικολογική τους συνείδηση. Επιπλέον, γυμνάζονται και παράλληλα εργάζονται σε ένα χαλαρό και φιλικό περιβάλλον. Όπως τους έκοψα σίγουρα δεν γουστάρουν τις μεγάλες εταιρίες και τα μπλε κουστούμια. Φοβερά έξυπνη και πλεονεκτική η επιλογή τους. Κονγκράτς γκάις!!!!!
Στην συνέντευξη μιλάγανε δύο τύποι με τατουάζ, δεν ενθυμούμαι τα ονόματα τους. Ωστόσο, αυτός με τα πολλά τατουάζ που μάλλον είναι ιδιοκτήτης της εταιρίας φαίνεται πως είχε πολλά να πει και συνέχεια διέκοπτε τον άλλο, αυτό δεν μου άρεσε καθόλου να πω την φτωχή μου αλήθεια. Τελικά ο άλλος με τα πιο λίγα τατουάζ είπε αυτό που έγραψα πιο πάνω για το ότι του αρέσει να νιώθει το καυσαέριο στην μούρη του. Εγώ φίλε μου θέλω να σου πω πως την καταλαβαίνω απόλυτα αυτή σου την ανωμαλία. Σου αρέσει να παρατηρείς το αστικό σκατό και λίγο από απέξω, να βλέπεις τα ωραία και τα άσχημα και να κάνεις του υπολογισμούς σου. Είναι ακριβώς αυτό που λέγαμε για τον μαζοχισμό.
No comments:
Post a Comment